Rakı Şiiri...

Hani bir yudum almıştım rakıdan, dünyanın rengi değişmişti
Peynirdi, dolunaydı şu kadarcık kalmıştı
İçim ürpermişti de söylemediydim
Uçuşmuştu sözler martı kanadı olmuştu
Tespihini düşürmüştü elinden –haşa- Tanrı, taneleri dağılmıştı gökyüzünde
Yıldız olmuştular.
Sonra gece, sonra gecenin bir vakti geldi, sırayla oturdular masaya
Göğüs kafesimde birer sancı oldular
Rakı döktüm üzerlerine
Görmeyeli küçülmüştü ay, bulutlar kararsız kararmıştı
İçim acımıştı da söylemediydim
Şimdi söylüyorum bak
Saçlarını bana bırak, bütün sırlarımı söyleyeyim
Bir gülümse bana, en baştan yazayım hayatı…