Perşembelemek

Uzun zamandır Perşembe günlerinin ayrı bir anlamı olduğunu burayı okuyanlar ve bize katılanlar biliyor. Aynı şehirde olduğu halde bir türlü görüşemeyen iki eski dostun görüşme bahanesi olarak başladı Perşembe Rakısı. Sonra oyle bir hal aldı ki, masamıza misafir olanlar bizden daha bi sahiplendiler Perşembe Rakısını. Gün geldi Perşembe Rakısını "Bekri" yerine Foça'da, Antakya'da, Prag'da, İstanbul'da yaptık. Gün geldi Perşembe Rakısı'nın doğal üyesi ne gönderdik bir Ufak'ı...

Zorunlu olarak ara verdiğimiz 1 aylık süre sona eriyor ve artık Cumartesi'leri Perşembe Rakısı olucak...

Artk gün farketmiyor Perşembe Rakısı için... her gün Perşembe Masası kurulabilir...
Her gün Perşembeleniyor...

İçmenin yeri ve günü olmadığını Sokakbaşı'nda öğrendik biz... Sahil'de öğrendik...
Bu şarkı o günleri getirmez ama gülümsetse yeter...


"Yalan yok, öteden beri sevdim rakı içmeyi... Ama Perşembelemek rakı içmek değildi ki! Ben çoklarının baktığında gördüğü adam olmadım hiç-pişman değilim :) Burç çıkarmasa kabuğumdan, orada yıllarca da kalabilirdim, parmağımı kıpırdatmadan... Yazmak... Benim ilacım, içimi döküşüm, varoluşum, aşık oluşum, çöküşüm, mahvoluşum, dirilişim...hepsiydi belki, bilmiyordum... Sonra Burç geldi, ateşeverdi... Bir perşembe gecesini... Yazmak... Benim eski dostum... Bilenler var, bir düş görmüştüm yıllar evvel; dostlarımla deniz gören bir evin balkonunda, onları izlerken elimde rakı kadehi mutlu bir Burak... Burç o düşe açılan pencereyi buldu, araladı benim için... Şimdilerde, Perşembeler gelsin diye sabırsızlanıyorsam, yüreğim genç atıyorsa, sözcükler, mısralar, satırlar dökülüyorsa ansız... Sebebi olan adam ne kadar değerli olduğunu bilmeli... Sebebi olan herkes de öyle... Ne yaşanırsa yaşansın "gülümse, hadi gülümse, bulutlar gitsin..." diye mırıldandığımız, bağırdığımız, ağladığımız ve güldüğümüz ve inceden gülümsediğimiz her Perşembe için minnettar olduğum Burç için... Yazıyorum..."
"Çünkü başka türlü nasıl anlatılır bilmiyorum
Bir çiçeğin kokusu..."