Persembe Rakisi

Bu Blogda Ara

Llorando

Gönderen Burak tarih: Kasım 28, 2010

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Bazen gözyaşını anlatır bir şarkı...

Çok üşürsün...

Bilmediğin bir dilde üşürsün...

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Yorumlar

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar

Prag Cok Kisa filmi

Yaklasik 100 fotograftan olusmaktadir :)

morde ratesden, esur tinda serg! teslarom portog tis ugor anleter, ferto tagan ugotahenc metoy-doscent zist. norgunk! ubor-metenga Öyle seyler var ki dilimin ucunda salinip duran... Ve öyle anlar var ki yasamak istediğim ve elbet yasayacağım... Korkuyu beklerken... Korkuyu yuregimce... ismim dahil herseyi inkar edebilirim Kapım çalınacaksa gecenin birinde... Gel zaman dudaklarımın mührünü açıp üstelik hiç pişmanlık duymadan öleceğim ve rakı care olacak ölümüme bile... Bile bile... Varsın yağmur yağmasın bu gece... Varsın... Değil mi?

Prag Sokaklarında... Yürüyen...

Prag’ın Kuzeyli olduğunu hatırladığı bir mevsimde, dar zamanlarda, dar sokakları adımlayan, önce gölge, sonra gövde silinmeye yüz tutmuşken, ıslanmaktan korkmuyorken üstelik… Sokak lambasının ışığında ıslak sokakta, yanından geçip gidilen, fark edilmeyen, yüz verilmeyen, soğuğun bir parçası, yüzü unutulmuş bir hayalet gibi, Kafka adımlarıyla yürüyen, sokağın, şehrin ve hayatın karanlık tarafında kararsız adımlarla… Soğuktan belki aşktan, yağmurdan belli ki özlemekten yavaşlayan zaman, ağırlaşan hava, suskunlaşan şehir, bulanıklaşan gövde, kaybolan gölge, savrulan ruh… “Bir şehir nasıl üşür?” diye soranları cevaplar Prag…Bir şehir nasıl suskun teslim olur geceye? Ve bir aşk nasıl anlatılır? Sokak lambası ışığında yürürken, akılda O’ndan başka hiçbir düşünce kalmamışken? Var olmak bir başka şehirde, yok olurken Prag’da ağır ağır… Ama neden?

Blogger tarafından desteklenmektedir

Yazılar ve fotoğrafların tüm hakları Perşembe Rakısına aittir. Kullanmak istiyorsanız,gelin içelim