Baraj meselesi...



Baraj bu hiç bir şeye benzemez; aklındaki, fikrindeki engelleri yıktıkça yenisi gelir.
Merak bu ya, sen yıkarsın yenilerini merak ettiğin için... Baraj bu, yıkıp geçmek gerek...

Değer ver, verdiğin değeri çöpe at... sonra üzül, üzüldüğüne üzül hata...

Gece uyuma ki sabah kalkmak gibi bir derdin olmasın, ama illaki uyumak istersen güneş doğmadan kalk. Sanki çok düşünceliymiş gibi dolan sokakta, kafanın içinin boş olduğunu sadece sen bil. Yapabilirsen beynin sana müzik çalsın onu dinle...

Varsa bir su kenarına git (geceden yağmur yağdıysa küçük bi su birikintisi de olur), ayaklarını uzat ve azcık dinlen...



Her doğan günü sanki son gününmüş gibi yaşamaya başla...  Hadi ... durma... (Bu ayrı bir yazının konusu aslında. )


Yazının dağınıklığını bu şarkı toplasın... (becerebilirse tabi).




Yorumlar